CC staat voor Closed Caption. Het betekent dat niet alleen de gesproken teksten als ondertiteling worden weergegeven maar ook dat de sfeer, muziek en geluiden worden omschreven.
Gelukkig bestaat er ondertiteling, want anders zou je van een hoop films, series en documentaires waarschijnlijk helemaal niets begrijpen. De meeste mensen verstaan wel Engels en natuurlijk Nederlands, maar in veel gevallen houdt het daar al wel op.
In sommige gevallen is het echter zelfs moeilijk om mensen die Engels of Nederlands spreken goed te verstaan. Denk bijvoorbeeld maar eens aan mensen die in dialect spreken. Iemand die plat Amsterdams spreekt of een zwaar Limburgs accent heeft, kan soms moeilijk te verstaan zijn.
Datzelfde geldt bijvoorbeeld voor Schotten en Ieren die Engels spreken. Als je dat op tv voorbij hoort komen, is het lastig om helemaal te begrijpen wat ze nou precies willen zeggen. Zeker als je moe bent, is het lastig om je dusdanig goed te concentreren om het te kunnen volgen.
Inhoudsopgave
Het belang van vertalers
Maar in eerste instantie is ondertiteling natuurlijk bedoeld om mensen de ondertitelen die spreken in een taal die jij niet begrijpt. Op die manier snap je toch wat iemand zegt zonder dat je zijn of haar taal spreekt. Lang niet iedereen in de wereld spreekt immers Engels, laat staan Nederlands.
Als je op het nieuws bijvoorbeeld Arabisch voorbij hoort komen, is het wel prettig dat je weet waar het over gaat. Daarom zijn vertalers ook essentieel. Zij zijn in dat geval ook medeverantwoordelijk voor hoe een boodschap overkomt. Vertalers proberen immers altijd zo veel mogelijk een op een te vertalen wat iemand zegt, maar dat is lang niet altijd mogelijk. Dat is ook het ingewikkelde van het zijn van een vertaler.
Als iets niet letterlijk te vertalen is, moet je toch proberen om de boodschap over te brengen zonder dat je daarin je eigen interpretatie de vrije loop laat.
Nasynchronisatie
Als je een film kijkt, dan kun je eigenlijk altijd de ondertiteling aanzetten. In Nederland is dat in ieder geval gebruikelijk, want op deze manier kun je gemakkelijk volgen wat de acteurs in de film in een andere taal allemaal zeggen.
In sommige andere landen, zoals Duitsland bijvoorbeeld, kiezen ze in veel gevallen voor nasynchronisatie. In plaats van dat een Engelssprekende acteur wordt ondertiteld in het Duits, hoor je een Duitse stemacteur die in het Duits de tekst van de Engelssprekende acteur heeft ingesproken.
In veel gevallen is het dan alsnog mogelijk om in te stellen dat je gewoon Duitse ondertiteling wil en de oorspronkelijk gesproken taal van de acteurs wil horen. Overigens zie je in Nederland nasynchronisatie onder andere veel terug in kinderseries.
CC als transcript van een film
Als je bijvoorbeeld een film of serie op Netflix kijkt, is het eigenlijk altijd mogelijk om ondertiteling aan te zetten als je dat wil. Het prettige aan het kijken van een film of serie is natuurlijk dat je er op een gegeven moment helemaal in zit. De combinatie van audiovisuele effecten, het acteerwerk en het verhaal zorgen ervoor dat je gegrepen wordt door een film of series. Je hebt dan in principe genoeg aan ‘gewone’ ondertiteling.
Er zijn echter ook een hele hoop dove mensen in de wereld. Voor hen is Closed Caption bedacht. Closed Caption, waar CC dus voor staat, houdt in dat niet alleen de gesproken teksten van de acteurs worden weergegeven in vertaling, maar ook dat bijvoorbeeld de sfeer, muziek en geluiden worden beschreven.
Ook wordt er vaak aangegeven wie er op elk moment aan het woord is. Je zou dus kunnen zeggen dat er als het ware een transcript wordt gegeven van alle scenes in een film. Op die manier kunnen dove mensen op eenzelfde manier een film of serie beleven als iemand die niet doof is.
CC is een Amerikaans ondertitelingssysteem, dat je ook wel kunt vergelijken met Teletekstpagina 888 in Nederland. Teletekst maakt met hun ondertitelpagina dus eigenlijk ook gebruik van Closed Caption.
