10 Lekkerste Buitenlandse Kazen Die Je Geproefd Moet Hebben

Nederland staat wereldwijd onder meer bekend om z’n verrukkelijke kazen. Maar ons landje heeft op dat vlak zeker niet het alleenrecht. Dit zuivelproduct wordt namelijk ook in tal van andere landen in de wereld in allerlei verschillende varianten geproduceerd.

Sterker nog, er zijn wereldwijd zoveel verschillende soorten kaas verkrijgbaar, dat je in principe probleemloos elke dag van het jaar een nieuwe variant uit zou kunnen proberen. Uit dat enorme aanbod was het moeilijk kiezen, maar volgens ons zijn dit uiteindelijk de 10 lekkerste kazen buiten onze landsgrenzen.

1. Graviera Kritis (Kreta, Griekenland)

Deze kaas kent een lange geschiedenis en is zonder twijfel de bekendste Griekse graviera-kaas. Hij wordt op traditionele wijze door zogenoemde perfecturen op het eiland Kreta geproduceerd en gerijpt. Graviera Kritis wordt traditioneel met schapenmelk of met een mengsel van schapenmelk en maximaal 20% geitenmelk geproduceerd.

Deze melk komt van dieren die vrij op de groene weides van het eiland rondlopen, waardoor hun voeding op lokale planten is gebaseerd. Dit levert een melk van een bijzondere kwaliteit op, waardoor deze uitzonderlijke kaas extra cachet krijgt.

Het is een harde tafelkaas met een lichtgele kleur en een stevige textuur en een licht zoete en nootachtige smaak . Graviera Kritis rijpt 3 tot 5 maanden voordat hij in de winkel te koop is.

2. Mont d’Or (Doubs, Frankrijk)

De Mont d’Or geniet ook wel bekendheid onder de naam Vacherin. Het is een zachte kaas die in de Franse Haut-Doubs regio van rauwe koemelk wordt gemaakt. Uniek aan het visuele aspect van de Mont d’Or is dat hij omringd wordt door sparrenschorsstroken en verpakt is in een houten doosje, dat de kaas op zijn plaats houdt.

De kaas heeft een volle, rijke, zoete en grasachtige geur en een licht zure smaak. Net als bij de meeste andere Franse kazen is de korst van de Mont d’Or niet eetbaar. Die moet je dus eerst verwijderen om bij de romige, bijna vloeibare binnenkant te kunnen komen.

Deze textuur zorgt er onder meer voor dat je de Mont d’Or prima als een fonduekaas kunt benutten. Hij smaakt het lekkerst met een mousserend wijntje.

3. Ricotta di Bufala Campana (Campania, Italië)

Ricotta di Bufala Campana is een product dat wordt verkregen door de verwerking van de (zoete) “eerste wei” die bij de kaasbereiding met melk van het buffelras Mediterranea Italiana ontstaat.

De start van de productie van deze kaas is zeer sterk verbonden met de komst van deze buffel in het 16de eeuwse zuiden van Italië.

Ricotta di Bufala Campana onderscheidt zich van andere ricotta-kazen vanwege zijn romige consistentie, zachtheid, kleur en zoete melkachtige aroma’s. De ricotta is porseleinwit en heeft een frisse en licht-zoete, karakteristieke smaak.

4. Pecorino Siciliano (Sicilië, Italië)

De Pecorino Siciliano is een van de oudste kazen van Europa. Het betreft hier een halfgekookte, harde kaas, gemaakt van rauwe, volle melk van de verschillende schapenrassen die overal op het eiland Sicilië rondlopen. Dit type Pecorino onderscheidt zich gemakkelijk door het rietgeweven mandenpatroon op de korst.

Daarnaast heeft het een uitgesproken kruidenaroma en een uitgebalanceerde pikante smaak, die de neiging heeft om sterker te worden naarmate de kaas rijpt. Pecorino Siciliano is verkrijgbaar in de volgende varianten: Tuma, Primo Sale, Secondo Sale en Stagionato.

Zowel vers als halfrijp is de Pecorino Siciliano een geweldige tafelkaas, die meestal met brood en olijven wordt geserveerd. De meer gerijpte versies zijn daarentegen vooral goed om te raspen en voegen smaak toe aan pastagerechten.

5. Parmigiano Reggiano (Parma, Italië)

De oorsprong van Parmigiano Reggiano gaat terug tot de Middeleeuwen, toen de Benedictijnse en Cisterciënzer monniken het moerasland van de Povlakte ontgonnen en met de productie van deze veelgeprezen kaas begonnen, die later naar de stad Parma werd vernoemd.

Parmigiano Reggiano wordt als een van de beste kazen ter wereld beschouwd en wordt van rauwe, halfvolle melk van koeien gemaakt die vers gras en hooi en grazen. Afhankelijk van de rijpingstijd van de kaas kan deze een harde, korrelige textuur hebben en over smaken beschikken die van nootachtig tot robuust en licht pikant variëren.

Parmigiano is verkrijgbaar in de volgende varianten: Mezzano (2e keus, 12-15 maanden gerijpt), Parmigiano Reggiano (12-24 maanden of langer gerijpt) en Parmigiano Reggiano Extra, die na 18 maanden rijping een extra kwaliteitsbeoordeling moet ondergaan voordat deze verkocht mag worden.

6. Grana Padano (Lombardije, Italië)

Grana Padano werd in de 11de eeuw voor het eerst geproduceerd door de Cisterciënzer monniken van de abdij van Santa Maria di Rovegnano in Chiaravalle Milanese en staat bekend als een van de weinige parmezaanse kazen die zich enigszins kunnen meten met de veel bekendere Parmigiano-Reggiano.

Deze harde kaas wordt van ongepasteuriseerde, halfvolle koemelk gemaakt en is verkrijgbaar in drie verschillende rijpingsstadia: Grana Padano (9-16 maanden), Grana Padano Oltre 16 mesi (meer dan 16 maanden) en Grana Padano Riserva (meer dan 20 maanden).

Naarmate de kaas ouder wordt, worden de smaken meer uitgesproken, hartiger en complexer, terwijl de textuur nog korreliger en kruimeliger wordt.

7. Pecorino Romano (Lazio, Italië)

De oorsprong van Pecorino Romano kan tot het Romeinse Rijk worden herleid, toen de kaasverwerkingsmethoden voor het eerst door enkele van de belangrijkste oude Romeinse schrijvers op het gebied van de landbouw werden beschreven.

In 227 voor Christus verspreidde de productie van deze beroemde kaas zich naar het eiland Sardinië, waar ook nu nog bijna 90% van de Pecorino Romano wordt geproduceerd. De overige 10% is afkomstig uit Lazio en de Toscaanse provincie Grosseto.

Deze harde gekookte kaas wordt met volle melk van schapen gemaakt en heeft een erg zoute en licht pikante smaak. De Pecorino Romano is minstens vijf maanden oud en is een uitstekende tafelkaas, vooral als je hem combineert met verse groenten en fruit.

8. Burrata (Apulia, Italië)

Burrata betekent letterlijk ‘beboterd’. Het is een ambachtelijke kaas uit de regio Puglia in Zuid-Italië en dan met name uit de provincies Bari en Barletta-Andria-Trani. De kaas wordt handmatig van koemelk, stremsel en room gemaakt. Vermoedelijk was Lorenzo Bianchino Chieppa de uitvinder van de Burrata.

Deze kaasmaker had namelijk het idee had om een schelp van uitgerekte mozzarellaknopen te vormen en deze met weelderige, rijke room en kleinere, overgebleven stukjes mozzarella te vullen.

Zijn delicatesse met een romig interieur en een rijke smaak van verse melk werd al snel razendpopulair. Burrata moet zo vers mogelijk worden gegeten. Indien mogelijk zelfs binnen 24 uur na de bereiding.

9. Myzithra (Kreta, Griekenland)

Myzithra is een traditionele Griekse kaas die van de wei wordt gemaakt, die tijdens de productie van koeien-, geiten- of schapenmelkkazen overblijft. Hij is verkrijgbaar in drie hoofdvarianten: vers, zuur en gerijpt.

De verse variant is zacht van textuur en ongezouten en heeft meestal de vorm van een ei of een bal. Het aroma is doordringend, terwijl de smaak vrij mild is. Zure myzithra wordt bereid met schapen- of geitenmelk, gist en zout, terwijl de gerijpte variëteit hard van textuur en erg zout is.

De eerste twee soorten worden vaak in gebak en desserts gebruikt, terwijl de gerijpte soort het beste tot z’n recht komt als deze boven pasta’s, soepen en braadpannen wordt geraspt.

10. Kefalograviera (Epirus, Griekenland)

Dit is een van de beroemdste Griekse kazen. Hij wordt sinds de jaren zestig in West-Macedonië, Epirus, Aitoloakarnanina, Evrytania en op het westelijke vasteland van Griekenland gemaakt en is daarmee een van de nieuwste kazen op de Griekse markt.

Het is een harde tafelkaas, meestal gemaakt van schapenmelk of een mengsel van schapen- en geitenmelk. Kefalograviera dankt zijn naam aan twee verschillende kazen, omdat het een kruising is tussen Kefalotyri, een zoute, intens gearomatiseerde kaas, en de zachte Graviera kaas.

Hij wordt in wielen of wiggen verkocht en is gemakkelijk aan zijn stevige textuur en lichtbruine korst te herkennen.