Judo was oorspronkelijk een zelfverdedigingskunst, die in het begin van de 20ste eeuw vanuit Japan naar Europa over kwam waaien. Het duurde vervolgens niet lang voordat er ook nationale en internationale wedstrijden werden georganiseerd.
Door de jaren heen heeft Nederland flink wat succesvolle mannelijke én vrouwelijke judoka’s voortgebracht. In het onderstaande overzicht zie je de 10 die op de judomat de meest indrukwekkende sportprestaties neer wisten te zetten.
Inhoudsopgave
1. Wim Ruska
De in 1940 in het Noord-Hollandse Hoorn geboren Wim Ruska vond het in tegenstelling tot Anton Geesink niet zo belangrijk om overal publiekelijk in de schijnwerpers te staan.
Vandaar dat deze top-judoka buiten de Nederlandse judowereld vrij onbekend is. Desondanks is de reeks prijzen die hij tijdens zijn carrière wist te winnen ronduit imposant.
Ruska werd zeven keer eerste tijdens een EK en behaalde twee keer goud tijdens een WK.
Ook tijdens de Olympische Spelen van 1972 in München deed hij het uitzonderlijk goed. Hij scoorde er twee gouden plakken. Een unicum in de sportwereld en de kroon op zijn judocarrière.
Na deze Olympische topprestatie beëindigde hij zijn sportersloopbaan en ging hij verder als bondscoach voor het Nederlandse judoteam.
2. Anton Geesink
Anton Geesink was in zijn gloriejaren meer dan een uitmuntende judoka. Hij was ook een bekende Nederlander, die maar wat graag zijn opwachting in allerlei verschillende amusementsprogramma’s op tv maakte.
Op het vlak van judosport wist hij in wezen alles te winnen wat er te winnen viel. Zo werd hij in 1951, op 17-jarige leeftijd voor het eerst Nederlands kampioen en veroverde hij twee jaar later de toppositie tijdens het EK.
Daar bleef het niet bij. Tijdens zijn judocarrière werd hij maar liefst 21 keer Europees kampioen, drie keer wereldkampioen en één keer Olympisch kampioen.
3. Angelique Seriese
De Brabantse Angelique Seriese deed in 1988 op 20-jarige leeftijd mee aan de Olympische Spelen in Seoel. Daar werd ze eerste. Helaas was damesjudo op dat moment slechts een demonstratiesport, zodat ze met lege handen naar huis terug ging.
Toen het in 1996 tijdens de Spelen in Atlanta wel een officiële Olympische sport was geworden, werd Seriese helaas in de eerste ronde al uitgeschakeld. Op het vlak van EK- en WK-deelnames had ze echter meer succes.
Gedurende haar carrière behaalde ze acht Europese titels en brons, zilver en goud tijdens WK’s in respectievelijk Chiba (1995), Essen (1987) en Tokio (1995).
4. Dennis van der Geest
Vader Cor, zelf ook judoka, bracht Dennis vanaf jonge leeftijd alle speltechnieken bij die hij op de judomat uit kon voeren. Dat pakte voor Van der Geest uiteindelijk erg goed uit.
Na drie keer brons en één keer zilver behaald te hebben tijdens het WK, was het in 2005 raak. Tijdens het WK in Caïro bereikte hij de eerste plaats en nam hij goud in ontvangst. Het waren bij lange na niet zijn enige successen.
Van 1995 tot en met 2004 wist hij jaar na jaar de winst van het NK in zijn gewichtsklasse op zijn naam te schrijven. En tijdens de Olympische Spelen in 2004 in Athene won hij brons.
Vier jaar later, tijdens de Spelen in Sydney werd hij helaas voortijdig uitgeschakeld.
5. Irene de Kok
Ook Irene de Kok deed in 1992 aan de Olympische Spelen in Barcelona mee. Zij wist in haar gewichtsklasse wel door te dringen tot de top 3 en mocht daarom een bronzen plak in ontvangst nemen.
Enkele jaren daarvoor – in 1986 en 1987 om precies te zijn – oogstte deze Brabantse judoka haar grootste successen. In beide jaren bereikte ze tijdens het WK de eerste plaats.
In 1984 was het haar overigens al eens gelukt om tijdens het WK zilver te scoren. Alsof dat nog niet genoeg was behaalde De Kok tijdens haar judocarrière ook nog eens drie Europese titels en scoorde ze drie bronzen EK-medailles.
6. Monique van der Lee
Monique van der Lee werd in 1973 in het Noord-Hollandse Heerhugowaard geboren. Na deelname aan het WK in 1991 en 1993 keerde ze huiswaarts met een bronzen medaille. Bij het EK had ze in haar gewichtsklasse meer geluk.
Daar scoorde ze maar liefst vier keer goud. Van der Lee mocht zich in 1995 ook een jaar lang Wereldkampioene van de Open Klasse noemen.
Daarnaast deed ze in 1992 mee aan de Olympische Spelen in Barcelona, maar daar werd ze helaas al in de eerste ronde al uitgeschakeld.
7. Marhinde Verkerk
De eerste keer dat Marhinde Verkerk echt in de schijnwerpers op de judomat kwam te staan was in 2008. In dat jaar werd ze namelijk Nederlands kampioene in haar gewichtsklasse.
Het jaar daarop legde ze de lat hoger, door in haar geboortestad Rotterdam de gouden medaille te winnen tijdens het daar georganiseerde WK.
In 2010 was het zelfs twee raak voor deze judoka, want ze won zowel individueel het NK alsook in groepsverband het WK Dames Teams.
In de jaren daarna moest ze zich tijdens verschillende competities tevreden stellen met een reeks tweede en derde plaatsen. Haar laatste grote succes behaalde ze in 2015, aan het eind van haar judocarrière, door goud te winnen bij het EK.
8. Anita Staps
Voor de successenreeks van Anita Staps moeten we een aantal decennia terug in de tijd gaan. Staps maakte in 1969 op 8-jarige leeftijd kennis met judo. Zeven jaar later won ze als jongste deelneemster haar eerste titel tijdens de Engelse Open.
De echt grote successenreeks begon in 1978 toen ze voor de eerste keer Nederlands kampioen werd. In de jaren daarop wist ze nog eens 6 keer die toppositie te bereiken. Ook internationaal oogstte ze succes.
Tijdens de finale van het WK in 1980 in New York versloeg ze in haar gewichtscategorie de Italiaanse judoka Laura di Toma, waardoor ze met goud werd bekroond. Daarnaast leverden drie latere WK-deelnames haar telkens een bronzen plak op.
9. Guillaume Elmont
Dat deze geboren Rotterdammer al op jonge leeftijd interesse toonde in de judosport is op zich niet zo vreemd. Zijn vader was namelijk ook al actief als Judoka en nam in 1976 voor Suriname deel aan de Olympische Spelen.
Zelf deed de jonge Elmont voor Nederland drie keer mee aan de Olympische Spelen, maar wist daar helaas geen top 3-positie te bereiken. Tijdens het WK in 2005 in Caïro had hij meer geluk.
Daar bereikte hij de eerste plaats in de categorie tot 81 kilo. Twee jaar later, tijdens het WK in Rio de Janeiro mocht hij dankzij het behalen van de derde plaats nog eens een bronzen medaille aan zijn prijzencollectie toevoegen.
10. Edith Bosch
Toen Edith Bosch nog een kleine meid was, wilde ze maar wat graag ballerina worden. Maar toen ze op haar zevende kennis maakte met judo, was ze definitief verkocht voor dit alternatief.
Op haar 20ste deed ze voor de eerste keer mee aan de Olympische Spelen. Tijdens dat debuut slaagde Bosch er nog niet in om een medaille te score.
Vier jaar later lukte dat haar wel en bracht ze vanuit Athene zilver mee naar Nederland. Een jaar later werd ze in Caïro in haar gewichtsklasse wereldkampioen.
