De zeventiger jaren is een bijzonder tijdperk in de geschiedenis van de Franse muziek, omdat de Franse muziekscene snel veranderde in deze tijd.
Het was in dit decennium dat Franse artiesten begonnen met la variète française, waarmee ze speelden met genres als reggae en folk, en daarnaast eigen kenmerkende muziekstijlen bedachten.
Ook werden er in dit decennium voor het eerst Engelse nummers gebruikt, en werd poëzie ingezet voor teksten. Lees hier alles over de 10 beste Franse zangers uit de jaren ´70.
De beste Franse zanger uit de jaren ´70 is Dalida. Haar volledige naam is Iolanda Cristina Gigliotti, en dit icoon leefde van 17 januari 1933 tot en met 3 mei 1987.
Dalida was een multi talent en hoewel ze in Caïro geboren werd, bracht ze het grootste gedeelte van haar leven door in Frankrijk.
Naast zangeres was ze ook producer, actrice, model, danseres, en televisie presentatrice voor de Italiaans Franse televisie.
Ze had een uitzonderlijk talent en sprak vele talen. Het is dan ook niet voor niets dat ze lang na haar dood in 2003 de Franse prijs voor de Grootste Zangeres van de Eeuw won.
Bekijk ook: Top 10 Meest Beroemde Franse Zangers
Inhoudsopgave
1. Dalida
Dalida is vandaag de dag uitgegroeid tot een heus cultfiguur in Frankrijk. Haar nummers zijn in 10 talen opgenomen en ze bracht er honderden uit.
Om je een idee te geven: 500 nummers werden gezongen in het Frans, 200 in het Italiaans, en nog eens 200 in andere talen zoals Nederlands, Spaans, Grieks, en Japans.
Haar meest bekende nummer was Laissez-moi Danser, een cover van het Italiaanse nummer Voglio L´Anima.
In 1979 veroverde ze hiermee vele hitlijsten in Europa. Dalida vertaalde dit nummer ook naar het Spaans met Dejame Bailar en naar het Engels met Let Me Dance Tonight.
2. Patrick Hernandez
Wist je dat een van de discokoningen van de jaren ´70 uit Frankrijk komt?
Het nummer Born to be Alive, de disco song van de zeventiger jaren, is namelijk afkomstig van de Franse zanger Patrick Hernandez.
De nummer twee in deze lijst met beste zangers uit de jaren ´70 werd geboren op 6 april 1949, en werd in de jaren ´70 dus wereldberoemd met dit nummer.
Leuk weetje is dat hij eigenlijk van plan was om Born to be Alive op te nemen als hardrocknummer.
Gelukkig gebeurde dit niet, en zo groeide het nummer uit tot het disconummer van de jaren ´70.
3. Barbara
Barbara was de artiestennaam van Monique Andrée Serf, een Frans-Russische zangeres en componist die van 9 juni 1930 tot en met 24 november 1997 leefde
Haar artiestennaam Barbara was geïnspireerd op de naam van haar oma, Varvara Brodsky. Barbara combineerde net als andere muzikanten uit haar tijd, poëzie met muziek.
Het nummer L´Aigle Noir wordt gezien als een van de meest favoriete nummers onder de inwoners van Frankrijk.
De woorden van dit nummer kwamen tot haar via een droom, aldus Barbara.
4. Maxime Le Forestier
Maxime Le Forestier, met de bijnaam Bruno Le Forestier, is een populaire Franse singer-songwriter.
Hij werd geboren op 10 februari 1949 in Parijs, en reisde in 1971 naar een hippiegemeenschap in San Francisco terwijl hij geen woord Engels sprak.
Om de mensen in San Francisco te bedanken, schreef hij het lied San Francisco dat hem beroemd maakte.
Het blauwe huis waar Bruno het over heeft is nog altijd te bezoeken in de Amerikaanse stad.
5. Georges Brassens
De Franse zanger, gitarist, en dichter Georges Charles Brassens leefde van 22 oktober 1921 tot en met 29 oktober 1981.
Hij is in Frankrijk ontzettend geliefd en zette veel van zijn gedichten om in muziek. Zijn nummers zijn vaak anti-militair en zijn teksten libertair socialistisch.
Daarnaast gebruikte hij ook teksten van auteurs als Louis Aragon, Paul Verlaine en Victor Hugo die hij op zijn manier interpreteerde.
6. Nino Ferrer
De Franse zanger Nino Ferrer, wiens gehele naam Nino Agostino Maria Ferrari is, is van Frans-Italiaanse afkomst. Hij werd geboren op 15 augustus 1934 en stierf op 13 augustus 1998.
Naast zanger was Nino ook acteur, schilder, en componist. Hij bracht een tijd in de Verenigde Staten door en nam sommige van zijn nummers oorspronkelijk op in de Engelse taal.
Nino Ferrer was een fan van blues- en jazzmuzikanten als James Brown, Ray Charles, en Otis Redding, en de muziek van deze legendes was dan ook zijn inspiratiebron.
7. Claude François
Claude François, met de bijnaam Cloclo, leefde van 1 februari 1939 tot en met 11 maart 1978.
Hij staat bekend als de prins van de yé-yé en koning van de disco, te danken aan zijn discodansmoves en zijn yé-yé-liedjes.
Hits als Le Lundi au Soleil en Alexandrie Alexandra staan op zijn naam, en hij zorgde voor de melodie die Paul Anka gebruikte om My Way te schrijven.
De melodie komt oorspronkelijk van Cloclo´s nummer Comme d´habitude.
8. Véronique Sanson
Véronique Marie Line Sanson werd op geboren 24 april 1949 in Boulogne. Ze is zangeres, producer en componist en heeft maar liefst 3 keer de prijs Victoires de la Musique gewonnen.
In de jaren ´70 maakte ze samen met Renaud en Maxime Le Forestier deel uit van de Nieuwe Franse Chanson, waarbij langspeelplaten door artiesten zelf geschreven werden.
Haar grootste succes had ze met het nummer Amoureuse. Dit lied werd zo populair, dat het zelfs door buitenlandse artiesten gecoverd werd, zoals door Olivia Newton-John.
9. Renaud
De muziek van Renaud Séchan is met name binnen Franrkijk ontzettend bekend.
De Franse artiest werd geboren op 11 mei 1952 en had een nummer 1-hit in het land met het nummer Laisse Béton.
Laisse Béton is vrij vertaald ´laat maar´, en het lied heeft een goede tekst vol met informele Franse woorden.
Renaud is een milieu- en dierenrechtenactivist en zijn liedjes verwijzen dan ook vaak naar kwesties die belangrijk voor hem zijn.
10. Jane Birkin
We sluiten deze lijst af met de Frans Engelse Jane Birkin, geboren op 14 december 1946. Naast zangeres is zij ook actrice en model.
Jane Birkin heeft jarenlang samengewerkt met Serge Gainsbourg, die het handelsmerk van Jane direct herkende in haar zwakke stem die zo herkenbaar is.
De componist Gainsbourg heeft prachtige platen geschreven met vele verwijzingen naar artiesten als Beethoven en Raymond Queneau.
Jane werd ook het gesprek van de dag na haar optreden in de controversiële film Je t´aime moi non plus uit 1976.
